Aanwaaien
theaterconcert: met gerrie hondius en ronald schmitz
De 'ongekroonde koningin van het kleinkunstlied' Mylou Frencken zingt haar tedere en poëtische liedteksten op een sfeervol verlicht podium. Zandtekenares Gerrie Hondius maakt er ter plekke magische tekeningen bij. Samen met de klanken van topgitarist Ronald Schmitz, schotelt dit trio u levende videoclips voor.
Hondius en Frencken vertellen een verhaal over hoe breekbaar we zijn. Over ons leven, onze liefde en de moed om verder te gaan. Wat komt ons zomaar aanwaaien, waar moeten we hard voor vechten? Hoe houden we ons staande in een almaar wervelende wereld? Hoe behouden we bij tegenslag onze humor en ons lef? Hoe vinden we door onze boosheid heen, onze tederheid terug?
Een betoverende, indringende en tegelijkertijd grappige voorstelling. 60 minuten lang kom je ogen en oren te kort, daarna stap je gelouterd naar buiten.
Zie ook: gerriehondius.nl
Recensie
NRC over een try-out van Aanwaaien op Het Broadwayfestival op Texel, mei 2018:
Hoogtepunt van de avond was een try-out van zangeres Mylou Frencken, gitarist Ronald Schmitz en zandtekenares Gerrie Hondius, in een huiskamer, met de bewoners erbij. Frencken zong een aantal mooie luisterliedjes over liefde en verlies. Niet alleen werd ze door Schmitz prachtig begeleid; Gerrie Hondius verbeeldde ook de inhoud van de liedjes met vloeiende, krachtige en inventieve zandtekeningen: vluchtige, steeds veranderende illustraties in zand op een lichtbak, geprojecteerd op een scherm.
Ze vormden een magische begeleiding van zowel zang als muziek. Hondius’ zandtekeningen brachten de liedjes, zoals Blaas de kaarsen nog niet uit en Vier seizoenen, nog meer tot leven en gaven er een nieuwe dimensie aan. Hondius illustreerde soms details uit een lied knap, maar durfde ook abstracte, wervelende beelden te maken, als dat beter bij de sfeer van het lied paste. Het waren meesterlijke tekeningen bij prachtig gezongen liedjes. Dat vond ook het publiek, onder wie eigenaren van de woonkamer, Ed en Els Drijver, in wier huis (Klif 3) het optreden was. “Prachtig,” zei Ed, “en dat in je eigen huis.”
